‘കനിവുതേടുന്ന കിനാലൂരിന് ഐക്യദാർഢ്യം‘

കിനാലൂരിലെ പൊലീസ് തേർവാഴ്ചയുടെ ദൃശ്യങ്ങൾ ചാനലുകളിലൂടെ ജനങ്ങൾ കണ്ടത് മേയ് 6നായിരുന്നു. പന്ത്രണ്ട് ദിവസങ്ങൾക്കുശേഷം തിരുവനന്തപുരത്ത് ഇന്ന്, ആദ്യമായി, അതിനെതിരായ ജനവികാരം ഒരു പൊതുവേദിയിൽ പ്രകടമായി. “കനിവുതേടുന്ന കിനാലൂരിന് ഐക്യദാർഢ്യം” എന്ന മുദ്രാവാക്യമുയർത്തിക്കൊണ്ട് കോൺഗ്രസുകാരുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള സംസ്കാര സാഹിതി പ്രസ് ക്ലബ്ബിൽ സംഘടിപ്പിച്ച സാംസ്കാരിക കൂട്ടായ്മയാണ് അതിനുള്ള വേദിയായത്.

സംസ്കാര സാഹിതി പ്രസിഡന്റ് പാലോട് രവി അദ്ധ്യക്ഷനായിരുന്നു. നാലു വരി പാതയ്ക്കായി സർവേ നടത്തുന്നതിനെതിരെ ജനങ്ങൾ നടത്തിയ പ്രതിഷേധ പ്രകടനമാണ് പൊലീസ് അതിക്രമത്തിന് കാരണമായത്. അതിനു മുമ്പും അതിനു ശേഷവും ആ പ്രദേശം സന്ദർശിക്കുകയും അവിടത്തെ പ്രശ്നങ്ങൾ പഠിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുള്ള വി.എം.സുധീരൻ കൂട്ടായ്മ ഉത്ഘാടനം ചെയ്തു.

ഗാന്ധിയൻ പ്രസ്ഥാന നേതാവായ പി. ഗോപിനാഥൻ നായർ, സാഹിത്യകാരനായ ജോർജ് ഓണക്കൂർ എന്നിവരോടൊപ്പം ഞാനും കൂട്ടായ്മയിൽ പങ്കെടുത്തു സംസാരിച്ചു.

കിനാലൂരിലെ ഭരണകൂട ഭീകരതക്കെതിരെ തലസ്ഥാന നഗരിയിൽ ശബ്ദം ഉയരാൻ ഇത്രയും ദിവസം എടുത്തുവെന്നത് എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നില്ലെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു. മലയാളി മദ്ധ്യവർഗ്ഗത്തിന്റെ സ്വഭാവം അതിൽ പ്രതിഫലിക്കുന്നു. അടിയന്തിരാവസ്ഥക്കാലത്ത് വായ് മൂടി പണിയെടുക്കുകയും തുടർന്നുണ്ടായ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ അടിയന്തിരാവസ്ഥാ ഭരണകൂടത്തെ വീണ്ടും അധികാരത്തിലേറ്റുകയും ചെയ്ത പാരമ്പര്യമുള്ള വിഭാഗമാണല്ലൊ അത്.

സമാനമായ മറ്റൊരു അനുഭവത്തെക്കുറിച്ചും ഞാൻ പറഞ്ഞു. മറ്റൊരു സർക്കാരിന്റെ കാലം. മറ്റൊരു പൊലീസ് അതിക്രമം. മുത്തങ്ങയിൽ 2003ൽ സി.കെ. ജാനുവിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ സമരത്തിലേർപ്പെട്ടിരുന്ന ആദിവാസികളെ തുരത്താൻ പൊലീസ് വെടിവെച്ചു. തിരുവനന്തപുരത്ത് ഒരു പ്രതിഷേധ പ്രകടനം സംഘടിപ്പിക്കാൻ അഞ്ചു ദിവസം വേണ്ടി വന്നു. ആദിവാസി ഭൂപ്രശ്നത്തിൽ യു.ഡി.എഫും എൽ.ഡി.എഫും ഒന്നിച്ച് വോട്ടുചെയ്യുന്ന കാലമായിരുന്നു അത്. സി.പി.എം. വെടിവെയ്പ്പിനെ അപലപിച്ചുകൊണ്ട് പ്രസ്താവന ഇറക്കിയതാണ് പൌരാവകാശ പ്രവർത്തകർക്ക്
രക്തസാക്ഷി മണ്ഡപം മുതൽ സെക്രട്ടേറിയറ്റ് കവാടം വരെ മാർച്ച് ചെയ്യാനുള്ള ധൈര്യം നൽകിയത്.

പ്രതിപക്ഷ മുന്നണിയുടെ സഹായകരമായ നിലപാട് മൂലമാണ് മുത്തങ്ങയിലും കിനാലൂരിലും നടന്ന പൊലീസ് അതിക്രമം തിരുവനന്തപുരത്തെ മദ്ധ്യവർഗ്ഗ മനസ്സുകളിൽ ഉയർത്തിയ ഭീതി മറികടക്കാനായത്. സ്വാഭാവികമായും രണ്ട് പ്രതിഷേധങ്ങൾക്കും അതുകൊണ്ട് വ്യക്തമായ രാഷ്ട്രീയച്ചുവയുണ്ടായി.

രണ്ട് മുന്നണികളും ഒരേ നിലപാടെടുത്ത ഒരു അനുഭവം കൂടി രേഖപ്പെടുത്തട്ടെ. കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം വർക്കലയിൽ ഒരു കൊലപാതകത്തെ തുടർന്ന് ദലിത് ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് മൂവ്മെന്റ് (ഡി.എച്ച്.ആർ.എം) എന്ന സംഘടനയെ തീവ്രവാദി പ്രസ്ഥാനം എന്ന് മുദ്ര കുത്തിക്കൊണ്ട് പൊലീസ് അതിന്റെ പ്രവർത്തകർക്കെതിരെ നടത്തിയ വ്യാപകമായ നരവേട്ടക്കെതിരെ ശബ്ദമുയർത്താൻ കോൺഗ്രസൊ യു.ഡി.എഫിലെ മറ്റേതെങ്കിലും ഘടകകക്ഷിയൊ തയ്യാറായില്ല. എൽ.ഡി.എഫിന്റെ തീവ്രവാദിമുദ്ര കോൺഗ്രസുകാരെയും ഭയപ്പെടുത്തി. തന്മൂലം അതിനെതിരായ പ്രതിഷേധങ്ങൾ ദലിതരുടെ പരിപാടികളായി ഒതുങ്ങി. ചില മുസ്ലിം സംഘടനകൾ മാത്രമാണ് അവരെ പിന്തുണയ്ക്കാൻ മുന്നോട്ടുവന്നത്. കിനാലൂരിലെ ജനകീയ പ്രതിരോധത്തെയും തീവ്രവാദി ആരോപണം ഉയർത്തി അപകീർത്തിപ്പെടുത്താൻ സി.പി.എമ്മിന്റെ ഔദ്യോഗിക നേതൃത്വം ശ്രമിച്ചെങ്കിലും കോൺഗ്രസ് അതിൽ വീണില്ലെന്നത് സന്തോഷകരമാണ്.